ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΚΟΥΚΛΑ

    

 “Η θεατρική κούκλα εμφανίζεται ως τελετουργικό αντικείμενο σε όλους τους αρχέγονους και νεότερους πολιτισμούς και είναι συνδεδεμένη με τις θρησκευτικές παραδόσεις. Αν πάμε πίσω στην προϊστορία, στα τέλη της παλαιολιθικής εποχής, ο άνθρωπος των σπηλαίων, εκτελούσε τελετουργίες με ανθρώπινες παραστάσεις και ζωόμορφα ομοιώματα για να ευχηθεί το καλό και χωρίς ατυχήματα κυνήγι.

   Η Ινδική μυθολογία στην κοσμογονία της αναφέρει ότι ο πρώτος δημιουργός/ κατασκευαστής θεατρικών κούκλων, βγήκε από το στόμα του Brahma ( θεότητα που έδωσε μορφή στο Κόσμο).

Επί αιώνες, στην Αίγυπτο και σε περιοχές της Μεσοποταμίας, οι θεότητες παρουσιαζόταν σαν αρθρωτές τρισδιάστατες φιγούρες.

   Στην Ευρώπη, η πρώτη αναφορά για το θέατρο με κούκλες, τοποθετείται στην Ελλάδα τον 5ο αιώνα πΧ και συνδέεται με το αρχαίο θέατρο.Ήταν κούκλες κατασκευασμένες από πηλό, ξύλο ή ελεφαντόδοντο.Στην Ελλάδα και την Ρώμη, ήταν κούκλες με νήμα. Επίσης αναφέρονται αγάλματα με κίνηση και ομιλία, χειριζόμενα από ιερείς για θρησκευτικούς σκοπούς .

    Συνοπτικά, η θεατρική κούκλα εμφανισιακά είναι ένα παιχνίδι, στην ουσία όμωςείναι ένας πρωταγωνιστής.Ένας θεατρικός πρωταγωνιστής.Αυτός είναι ο πραγματικός ορισμός της και σε σχέση με αυτόν καλούμαστε να την αντιμετωπίσουμε.Ως κάτι παραπάνω από παιχνίδι, κάτιπου με φαντασία και τρυφερότητα εκφράζει πολλές διαφορετικές διαστάσεις της ανθρώπινης ύπαρξης (αισθητική, πολιτιστική, λαϊκή, συναισθηματική, διδακτική διάσταση).