Σελίδες

Σάββατο 12 Ιουλίου 2014

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ





                     Ο χρόνος.
              Μια αέναη κίνηση .
          Ένα ατέρμονο σύμπλεγμα από στιγμές.
    Στιγμές αδιάφορες και στιγμές που στιγματίζουν.
Στιγμές που βυθίζονται στη λήθη και στιγμές που χαράσσονται  ανεξίτηλα
              Στιγμές που εναλλάσσονται τόσο γρήγορα.
Γιατί ο χρόνος φεύγει .Περνάει και φεύγει .Και στο πέρασμά του τίποτα δε στέκεται 
                                                 ίδιο.
           Αντικείμενα ξεφτίζουν, παραδίνονται στη φθορά τους.
                Τοπία και κτήρια ερημώνουν,εξαφανίζονται .
                Άνθρωποι αλλάζουν,μεγαλώνουν,χάνονται.
                     Δύσκολη η κατανόηση του χρόνου.
                     Πιο περίεργη η φωτογράφησή του.
     Όμως φωτογραφία και χρόνος ταυτίζονται και συγκρούονται ταυτόχρονα.
         Μια φωτογραφία είναι ένα μικροσκοπικό παράθυρο στο χρόνο.
                Μια στιγμή που ξεγλίσρησε και παγιδεύτηκε.
            Μια στιγμή που γίνεται θύμησις....και μετά καημός.








Η λύπη μου είναι άγαλμα που δεν τσακίζεται
Η περηφάνια μου είναι άγαλμα και δε λυγάει
Εγώ είμαι άγαλμα 
Κι από το στόμα μου αναβλύζει ο καιρός.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

...